Business

BETAWI PUNYA CERITE: Nyambut Bulan Puasa




DULU orang kampung kita kalo mo ngadepin bulan Ramadhan alias bulan puasa, sebulannya orang udah mulai pada repot. Ada nyeng pada jiarah  sambil ngored kuburan, rowahan, penutupan pengajian, baca yassin malam nisfu. Wah, pokoknya pada giat, girang ama pada giroh.

Apalagi dah menjelang nyeng namanya munggahan ntuh orang pada bererod di galengan pada mo ke pasar. Nyeng namanya saur pertama bocah di rumah kudu pada makan enak. Biasanya searinya makan lauknya ikan tembang garang kalo pas saur ari pertama minimal sayur bandeng mah kudu ada. Nyeng punya ayam pada dioyok-oyok, dipleter dan ditangkepin buat dijual pas munggahan. Harganya pas rada mahal. Kalo tega mah ditinggalin atu buat dibikin opor. Pan biasanya kalo ayam boleh lama miara kaga tega buat dimakannya, mendingan dijual dituker dibeliin daging atawa ikan buat olahan munggahan. 



Biasanya enyak kita kalo munggahan masaknya kalo kaga opor ayam entuh ikan mas atawa ikan bandeng. DImasak kuning, malemnya entuh sayur kaga diangkat masing ditaro di paso biar paginya makan saur entuh langsung bisa diangetin. Lah, entuh bubu sayur udah nyerep beud dan berasa lebih sedep dan sumbrah dimakannya.

Siangnya mo malem bulan puasa ntuh nyeng namanya selebar gang dipasangin colen dan pelita biar kaga gelap. Sokanan kalo kaga dipasangin colen takut bocah lagi jalan pada kena tunggak atawa akar puun nyeng pada nenggel. Apalagi sumur senggot nyeng dulu mah letaknya jauh di belakang rumah kudu dikasih pelita, biar kaga jumbleng pan buat ajag-ijig di malem ari, ambil wudhu, nyuci beras, ambil aer dan keperluan laennya. Biar kliatan dan kaga pada nyemplung ke sumur. 




Aroma bakaran merang begitu berasa di idung. Ntuh merang dibakar biar item dan abunya dimasukin ke tengkat atau bokor kecil, atasnya ditutupin kaen tipis buat nyaring abu merang. Tengkat dikasih aer ntuh abu merang nyeng berwarna item siap buat dikeramasin di kepala. Aer merang meleleh di pipi wanginya begitu khas bikin keramas kita berasa afdhol.

Orang dulu kalo mo puasa kudu keramas biar bersih. Badan nyeng bedaki dibersiin pake bite atau batu, kuku kaki ama tangan dikerik pake beling semprong biar putih dan gigi digosokin pake bite atau bata merah biar kinclong. Dan kalo nyeng pengen wangi itu awak mandinya pake kembang yang boleh metik di kebon. Dulu mah kembang pan masing pada belatak, kembang apa aja go ada kaga usah pada beli.

Begitu dah girangnya orang dulu nemen beud ama nyeng namanya nyambut bulan puasa. Awak bener-bener bersih luar dan dalem. Suasana  kampung begitu berasa hawa surganya. Ntuh suara bedug seabis maghrib kaga ade berentinya bocah pada cetom berebut nakol bedug. Suara ntuh bedug bikin kita giroh  buat buru- buru ngelepit sajadah, sarungan dan buru-buru  ke langgar. Ntuh Isya wayanya masing jauh ntuh orang udeh penuh di langgar. 

Pokoknya aroma bulan puasa begitu berasa waktu entu.

Insyaallah puasa tinggal ngitung ari doang. Semoga semua amalan kite baek nyang wajib maupun nyang sunah dapet diitung sebagai ibadah. Sehingga kita insyaallah mendapatkan pahala nyang belimpah dari Allah, untuk kita berserta semua keluarga besar.  Mendapetkan  kebahagiaan di dunia saat ini dan di akhirat kelak. Dan nyeng penting entuh musibah dan wabah segera pada minggat biar kita bisa ibadah aman dan nyaman dan musholla ama mesjid pada rame lagi kaga ada orang nyeng takut ama wabah. (*)



Betawi,15 April 2020




Post Navi

0 Komentar